De kraamweek, kraamverband, tennisballen, “onderkantjes”, lekkende tieten, onzekerheid…….

Kraamtijd:  is het zwaar? Zeker!     Is het het waard?  Absoluut! 

Na de bevalling moest ik een nachtje in het ziekenhuis blijven. Op de afdeling lagen 4 andere pas bevallen moeders met een keizersnede. Zij lagen daar al enkele dagen en al helemaal “ingeburgerd” De verpleegkundigen bij hun voornaam noemend.

Zij lieten hun baby om 22.00 uur achter bij de verpleegkundigen en ik lag nog strak van de adrenaline in mijn bed, te staren in het kleine bedje naast mij……
Daar lag mijn lief, nog suf van zijn geboorte. Van slapen kwam niet veel… wat een ervaring!

Lief werd wakker, hij huilde. Ik kon niet omdraaien omdat ik aan infusen lag. Ik belde de verpleegkundige. Zij zei dat ik maar beter kon gaan slapen en zij lief mee zou nemen. Meenemen? Dacht het niet!

Op een gegeven moment moet ik plassen! Maar ik mocht niet naar het toilet lopen. Komt ze aan met een PO en die krijg ik onder mijn kont terwijl ik in bed lig.  Ik krijg er ook een bekertje water bij…. Ik denk nog: “Oh wat attent, dan hoef ik straks niet te vragen als ik dorst heb”…. Nou…..

Na een half uur (zo lang duurt het ongeveer voor je, liggend op je rug kunt plassen!) kwam ik erachter dat het bekertje water bedoelt was om je “onderkantje” (hierover later meer…) te blussen… wat een *&^%$###!

In de ochtend kwam de verpleegkundige bij mij bed en zei dat ik naar de badkamer mocht lopen om te plassen. Ze legde 2 kraamverbanden op mijn bed. Oh wat attent! Hoef ik er straks niet nog een te vragen als ik later nog een keer naar het toilet moet….. nou….

Eenmaal op het toilet verloor ik bloedstolsels zo groot als een tennisbal en ik bleef maar vegen met het papiertje…

De 2! kraamverbanden kwamen goed van pas, deze moest ik dubbel op elkaar plakken en in mijn “Bangmaker” stoppen. Het lijkt wel een matras en het zit voor geen meter Je voelt je dan ook de eerste dagen echt een princes op de erwt…
De volgende dag, mochten we naar huis. Daar stond onze kraamverzorgster al te wachten (ze had de sleutel) En toen kon het genieten beginnen. De kraamweek……….
8 dagen lang, je huis als een hotel, ontbijt, lunch, diner voor je gemaakt. Je huis aan kant, je bed elke dag! verschoont. je visite verzorgd…

En….

• dat je kraamverzorgende in de ochtend zegt: Hier is een plastic tasje, daar doe je je kraamverband in. Leg het daar maar neer, dan kijk ik er straks even naar….. Ok, jij gaat even naar mijn kraamverband kijken… (om te kijken hoe je vloeiing verloopt en of je geen baarmoeder ontsteking ontwikkeld)
• Zij ook elke ochtend na het douchen even naar je “onderkantje” komt kijken…(hoe de genezing verloopt)
• Dat je bloedstolsels verliest die best groot kunnen zijn en je onder de douche je “onderkantje” moet “Broezen” Broezen is de douchekop in de hand houden en VOL op je “onderkantje” richten…..
• Zij ook kan aanraden… om onder de douche te plassen.. He kan namelijk de eerste keren nogal branden… Ja, daar was ik achter, maar wat voelde ik een weerstand om onder die douche te plassen!
• De eerste keer poepen voelt alsof je weer een kind gaat baren. Neem een boekje mee en zet je voeten op een opstapje (van ikea) …. Je kraamverzorgster zal je overladen met fruit.. fijn… vezels! daar zit jij (niet) op te wachten 🙂 Gelukkig hoefde dit niet op de wc! (maar na het poepen graag wel even Broezen onder de doezzz)
• Dat je borsten echt mega groot kunnen worden en en op de gekste momenten kunnen gaan lekken. Dat er foto’s van jou gemaakt worden terwijl jij met gekneusde koolbladeren in je voedingsbh ligt…)
• Dat je de eerste keer niezen en hoesten niet snel meer vergeet, aangezien je je hele ‘onderkantje” voelt ‘verschuiven’.
• Dat je mega onzeker wordt, vergeetachtig en in tranen uitbarst bij de reclame boodschappen op TV.
• Je baby ligt heerlijk te slapen en je gaat wel 20x keer kijken/luisteren of hij nog wel ademt…

Ondanks al deze gebeurtenissen heb ik genoten van mijn kraamtijd en baalde ik toen ze na 8 dagen vertrok. Wat een heerlijke tijd en wat had ik haar na deze 8 dagen nog nodig!

• Is het normaal dat hij zo spuugt
• Ook na een voeding blijft hij huilen! Waarom?
• Mag ik met poedermelk bijvoeden als ik borstvoeding geef?
• Waarom slaapt hij altijd maar kort ?
• Waarom slaapt hij alleen langere tijd op zijn buik? dat is toch gevaarlijk! straks gaat hij dood!
• Oh jee, weer in slaap gevallen aan de borst… zo leert hij toch nooit in zijn eigen bed slapen
• Inbakeren… maar hoe?
• Draagdoek .. maar hoe en welke doek of toch een drager?
• Heb ik wel genoeg borstvoeding?
• In slaap laten huilen of toch liever niet?
• Ik word gek van die tegenstrijdige adviezen
• Om 11 uur de laatste fles toch.. waarom komt die van mij dan nog 2x ’s nachts! ik ben kapot!
• Ik ben eenzaam. Ik kom mijn huis niet uit, mijn vriendinnen hebben geen baby’s meer en werken heel de dag.
• Ik voel mij onbegrepen op het consternatiebureau.

Waar was ik toen ik mijzelf nodig had! Mijn ervaringen hebben ervoor gezorgd dat ik de BESTE workshops voor jou maak! Zodat jij volledig voorbereid bent op de komst van je baby en jij meer ruimte hebt om te genieten.

Liefs, Colinda Fierlier